پیامدهایی که با عنایت به مواردی از قبیل حجم بالای برداشت از
میادین نفتی استان، سیل‌پذیر بودن میادین مذکور و همچنین پایداری بالای
سیلاب در گستره مسطح دشت های استان، می‌تواند بسیار زیان‌بارتر از تصور
مسئولان امر جلوه نماید.

بدون تردید مهم‌ترین انتظار بحق مردم
خوزستان، پرداخت اساسی به شاخص‌های بروز و گسترش بحران‌های این چنینی به
ویژه سیلاب است که باید به صورت بنیادین بدان پرداخته شود. پهنه‌بندی و
پتانسیل‌یابی مخاطرات طبیعی در کشور با تاکید بر منطقه جنوب غرب و استان
خوزستان، می‌تواند نقش پیشگیرانه موثری در بروز دوباره این مخاطرات ایفا
نماید. استقرار ستاد دائمی مدیریت بحران با ساختاری نظامند و پویا در استان
خوزستان و منطقه جنوب غرب نیز گام مهمی در این راستا خواهد بود. اعطای
اختیارات قانونی لازم به این ستاد و برخورداری از امکانات پیشگیری و واکنش
سریع در هنگام بحران نیز مهم‌ترین ابزارهای کارامد ساختن ستاد مذکور است.
اهتمام عملی دولت و ساختار حاکمیت در میدان دادن به اجتماعات مردم نهاد و
تفکرات جوان و پویا به ویژه توجه جدی به بهره گیری از پژوهشگران و نخبگان
متعهد، راهکاری مناسب جهت کاهش بروز و پیامدهای زیانبار بحران هایی نظیر
سیل خواهد بود.

مبرهن است که عملی ساختن تمامی این موارد که ارتباط
مستقیم با امنیت ملی دارند، نیازمند تولد نگرش مرکزیت‌زدا و فرصت دادن به
پتانسیل‌های محلی در کشور است. لذا مادامی که تئوری مرکز محوری بر تمرکز
نهاد و سازمان‌های اجرایی به ویژه در مقوله مدیریت بحران حکم‌فرما باشد،
مردم و اقشار مناطق مرزی و غیرمرکزی کشور، بزرگ‌ترین قربانیان مخاطرات
طبیعی و انسانی خواهند بود.

منبع: http://www.khouznews.ir/fa/news/182280/الزامات-دوران-بعد-از-سیل-در-خوزستان